Teken van leven voor vertrek naar binnenland :)

Hallo lieve allemaal!

Ik heb alweer een poosje geen tijd gehad om een verhaal te plaatsen, en nu wordt het ook een haastberichtje, maar ik dacht ik laat nog even een teken van leven horen voordat ik morgenvroeg voor een week naar het binnenland vertrek :-). Ik ga namelijk op medische zending, en bevind me volgende week op een medische post in de jungle, zonder bereik van mn telefoon, winkels (eten voor de hele week heb ik al van tevoren moeten inslaan en gaat mee de koffer in), en baden moet in de rivier want stromend water is er niet! Ben heel benieuwd of dat allemaal gaat lukken.. Maar ik vond het toch een kans die ik moest aangrijpen, het schijnt een hele ervaring te zijn! Verslag volgt zodra ik terugben :-)

Even in vogelvlucht een aantal dingen die ik de laatste tijd nog gedaan heb:
niet afgelopen weekend maar het weekend ervoor ben ik op zaterdag naar Nieuw-Amsterdam geweest, waar zich een fort bevindt op het punt waar de Commewijnerivier en de Surinamerivier overgaan in de Atlantische Oceaan. Ook weer echt mooi om te zien met een prachtige rij palmbomen langs de oever!Toen we rond 17:15u weer terug wilden gaan richting Paramaribo stuitten we weer op iets dat je in Nederland niet gauw mee zou maken; het was niet bekend of er nog wel een bus terug zou gaan (van lijndiensten hebben ze hier nog nooit gehoord), er stond een man al vanaf 15u 's middags te wachten (en er dan nog van overtuigd zijn dat de bus nog wel gaat komen..). Wij hebben er maar voor gekozen een taxi te nemen :-)
De volgende dag een fietstocht gemaakt van 35 km heen en 35 km terug (jawel inderdaad dus in totaal 70 km en dat in dit klimaat), maar ik heb het volgehouden hoor! Vond trouwens sowieso dat het toch eigenlijk een lachertje zou zijn als uitgerekend ik als enige 'Bakra' (=blanke) die mee was (het was een uitje van de medische faculteit waar mn Surinaamse lover studeert) in de bezemwagen zou belanden haha. Nederlanders worden tenslotte toch geacht het fietsen gewend te zijn. We hebben tussendoor wel lekker gegeten en kunnen uitrusten in het zwembad op de plaats van bestemming.
Afgelopen weekend ben ik op zondagochtend eens gaan kijken naar de vogeltjeswedstrijden op het onafhankelijkheidsplein. Tenminste dat was tenminste de bedoeling, net deze zondag bleek er geen echte wedstrijd te zijn. Maar niet getreurd, de mannen waren toch bijeen gekomen op hun brommertjes met vogelkooitje achterop (nouja een aantal waren ook gewoon met de auto) om van het gefluit van hun vogels te genieten, dus ik heb dit schouwspel (de meeste kooitjes werden op een paal in het gras gezet en de mannen stonden er druk tussen te discussieren, naar ik aanneem over welke vogel nou het mooiste fluit) lekker op een bankje in het zonnetje met plezier gadegeslagen.
Ik kreeg ook nog een mooie uitleg over hoe die wedstrijden normaal gesproken dan in zn werk gaan, en over het feit dat er doordeweeks met de vogels getraind wordt; dit gebeurt thuis of de mannen togen met hun vogeltjes op bezoek bij een medevogelliefhebber. Ik zou het in Nederland toch nog niet voor me zien, stoere mannen met hun vogeltjes op de thee bij een kennis :-)

Nog heel wat andere leuke dingen gedaan maar ik moet zo alweer gaan dus dat komt de volgende keer..

Nog even gauw: ik heb vandaag mn laatste stagedag in het ziekenhuis gehad en een goede beoordeling binnen ('uitstekende co-assistent)!

liefs Suzanne