Tripje Galibi

Hallo allemaal, alweer een berichtje!
Om te beginnen even voor de mensen die geen mail ontvangen als ik een bericht plaats: ik snap ook niet hoe dat kan, ik vink de optie 'stuur iedereen in mijn mailinglist een notificatie via e-mail' altijd wel aan, dus dan zou het moeten werken, tenminste voor degenen die zich aangemeld hebben voor mijn mailinglist (heb er nl zelf niemand ingezet).

En dan nu het verslag van afgelopen weekend!
Zoals tot nu toe altijd met tripjes werden we weer op zaterdagochtend met een busje opgehaald, we gingen maar met zn drieen omdat de andere mensen die hier nu zitten al in Galibi geweest waren. Alles was verzorgd, zo hadden we na 1,5 uur al een tussenstop waar we een drankje en een broodje knakworst kregen (of iets anders als je wilde) en toen we op de plaats van bestemming, Albina, aankwamen lag er een lekker gekruid sauzijzenbroodje klaar. In Albina sloten wij ons met onze gids aan bij een ander groepje (een Nederlands gezin en een Italiaans stel) met gids, en vanuit hier gingen we met een voor wat wij gewend waren vrij grote, houten indianenboot met motor erop (waarschijnlijk voor Surinaamse begrippen een speedboot :)) met hoog tempo (als je aan de verkeerde zijde van de boot zat werd je nog best wel nat door het opspattende water) richting Galibi, waar we na ongeveer een uurtje aankwamen. Dit is het enige natuurlijke zandstrand van Suriname, gelegen bij de overgang van de (....dat zoek ik nog even op :)) naar de Atlantische Oceaan, en ziet er echt uit als een paradijs met het lichte zand en alle palmbomen!
Ons huisje lag pal op het strand, vlak aan het water, prachtig dus! (En ook handig: nog geen 50 meter van het enige barretje van heel Galibi ;))
We kregen een heerlijke maaltijd in buffetvorm, konden daarna even relaxen op ligbedjes aan het water en rond 17:30u gingen we met de boot naar het stukje strand waar de schildpaddenzoektocht zou gaan beginnen. De groepen voor ons hadden geen grote schildpadden meer gezien (deze zoek je 's nachts op), dus het plan was om ons te gaan richten op net uitgekomen baby-schildpadjes, die, als je geluk hebt, juist zo tegen de schemering te bewonderen zijn. Aanvankelijk dachten we dit wordt niks meer, we zagen alleen maar lege schildpadeieren, en op een gegeven moment een dood schildpadje die het niet gered had, maar uiteindelijk bleken we dan toch geluk te hebben, opeens stuitten we op een stuk of vijf schildpadjes die zich net uit hun nest gegraven hadden!! De eieren worden wel tot 80 cm diep gelegd, het is dus een hele onderneming om daar uit te komen. En dan zijn ze er nog niet, nee dan moeten ze nog hun tocht over het zand gaan maken om de zee te bereiken. Vanaf het moment dat de eieren gelegd worden zijn er heel wat gevaren waar de eieren en jonge schildpadjes aan blootstaan, zoals krabben die de eieren opeten/leegmaken, mensen die de eieren stropen (het schijnt een lekkernij te zijn), gieren die de pas uitgegraven schildpadjes vangen en als ze dan eindelijk het water bereikt hebben kunnen ze nog de pech hebben dat ze worden opgewacht door een katvis en dan is het ook hap-slik-weg. Ik geloof dat uiteindelijk maar 1 op de 1000 eieren het redt tot volwassen schildpad.
Maargoed we hebben dus die kleine schildpadjes naar de zee zien gaan, we zaten er met onze neus bovenop, echt geweldig! Er waren er een paar die wel vlot waren, anderen waren nogal uitgeput van de graafwerkzaamheden. Soms gingen ze de verkeerde kant op en stuurden wij ze even bij. Zo leuk om het moment te zien waarop zo'n schildpadje door een golf wordt meegenomen en dan eindelijk het water bereikt! Je kunt je ook bijna niet voorstellen dat die kleine beestjes later wel 2m groot kunnen worden.
Rond 20u gingen we in het pikkedonker (zwemvesten moesten dus aan voor alle zekerheid) met de boot weer terug naar onze accommodatie (dit keer werkelijk kliedernat door het opspattende water, geloof dat de bootsman het tempo nog wat hoger had liggen dan daarvoor, of het lag aan een combinatie met de wind :), waar thee klaarstond en een lekkere Surinaamse soep (o.a. met zoete cassave erin). De rest van de avond in het barretje (wat overigens de bijnaam 'Never sleep' had haha) gedronken en in het zand gedanst, echt een Caribisch sfeertje! Toen we uiteindelijk gingen slapen was de stroom ook 'op', ons laatste drankje hebben we bij kaarslicht en zonder muziek opgedronken :)
Bij aankomst in de bar kregen we van de barman trouwens een stukje vers geschoten buffel om te proeven, met een nogal pittig gekruid sausje! Het was wel heel lekker, alleen zou je dit volgens de barman eigenlijk 's ochtends moeten eten om je maag op gang te krijgen of zoiets, nou dat lijkt me dan toch weer niet zo aangenaam.
De volgende ochtend vroeg nog een stukje zonsopgang gezien, en vervolgens een heerlijk ontbijt gekregen (o.a. broodjes, scrumbled egg, tomaat, sardientjes, meloen). Daarna de beide indianendorpjes bezocht, waar o.a. een soort dierentuintje was met bijvoorbeeld anaconda's, aapjes, een luiaard, wasbeertjes en bosvarkentjes. Niet alles zat in kooien en de slang zat dan wel opgesloten maar werd ook doodgewoon even los voor onze voeten gelegd!
We hebben ook nog een basisschool gezien, waar het natuurlijk weekend en bovendien vakantie was, maar toch leuk om de lokatie te zien: pal aan het water op het strand, en nergens ramen. In een soort vrouwencentrum konden we een souvenir kopen (zoals sieraden en gevlochten voorwerpen). Rond 11:30 vertrokken we weer richting Albina, waar we nog een maaltijd kregen en vervolgens met de bus weer naar Paramaribo vertrokken (net op tijd want op dat moment begon het flink te regenen!).

Nou dit was in ieder geval het verslagje van het weekend, ik had nog allerlei andere dingen om te vertellen maar ik moet nu alweer gaan dus dat komt dan de volgende keer!

Veel liefs