Trip naar Nickerie en Bigi Pan

Zo, eindelijk weer (even) tijd om een berichtje te plaatsen! Dus nu dan (o.a.) het beloofde verslag van het tripje afgelopen weekend.
Zoals al in de titel staat was de bestemming het district Nickerie, dat in het westen van Suriname ligt.
Zaterdagochtend stonden we om 8.00u klaar om met een busje (dat vervolgens op zn Surinaams natuurlijk wel te laat kwam, maar dat mocht de pret niet drukken) opgehaald te worden. Ik zat mooi voorin, lekker ruim en een goed zicht op de weg en de omgeving; ik heb mn ogen uitgekeken naar het landschap en de dorpjes (met allerlei soorten woningen/gebouwen, van echte krotten tot mooie kerkjes) waar we doorheen reden. De weg was grotendeels geasfalteerd en goed begaanbaar, wel regelmatig flinke gaten die de chauffeur echter behendig omzeilde. Ook nog even stil gestaan om een dode slang te bekijken die aan de kant van de weg lag.
Verder zijn we onderweg gestopt in de plaatsjes Groningen en Wageningen, alleen al vanwege de naam grappig om even geweest te zijn.
Na een uurtje of 4 rijden kwamen we aan op de plaats vanwaar we met een bootje (volgens mij heet het een korjaal, een houten, langwerpig en erg eenvoudig bootje, we hoefden nog net niet zelf te roeien; er was wel een motortje op gemonteerd :) ) naar Bigi Pan vertrokken. Bigi Pan betekent letterlijk 'groot meer', en volgens de gids is dit moerassige natuurreservaat maar liefst 68000 hectare groot! En het was echt prachtig. Onderweg zagen we allerlei soorten vogels en ook kaaimannen, de gids had er zelfs eentje gevangen en aan boord genomen zodat we hem goed op de foto konden zetten en aan konden raken!
Na ongeveer een uurtje kregen we ons onderkomen voor de nacht in het vizier: een houten huisje op palen midden op het meer!! Het toilet was een hutje dat via een smal steigertje te bereiken was en was niet meer dan een gat met een wc-bril erop, doortrekken was niet nodig want alles ging rechtstreeks het meer in.
In het hutje werden we aan het snijden gezet, de gidsen bereidden vervolgens alles op een vuurtje. Om te beginnen gefrituurde 'broodvrucht' (een aardappelachtige vrucht) met een pittig sausje erbij, heerlijk! Het avondmaal bestond o.a. uit vis die we zelf zijn gaan ophalen uit netten die de gidsen meteen bij aankomst hadden uitgezet.(nouja zelf, wij zaten in het bootje en de gidsen deden het werk, wij moesten er alleen voor zorgen dat de vissen die in het bootje werden gegooid niet midden op je voeten terechtkwamen :) ) Wel de meest verse vis die ik ooit heb gehad dus!
's Avonds werden de hangmatten en klamboes in en rond het huisje geinstalleerd. Een hele ervaring om een keer op zo'n manier en zo'n lokatie te overnachten. Het avontuur werd compleet toen er, we lagen nog niet eens goed en wel in de hangmat, noodweer (harde regen en onweer) losbarstte! Helaas lag ik net aan de kant waar het een klein beetje inregende maar desondanks toch lekker geslapen!
De volgende ochtend waren we weer bijtijds wakker om nog een stukje van de zonsopgang op het meer te zien. Na het ontbijt, het opruimen van de spulletjes, en nog een rondvaarttochtje over het meer gingen we met de bootjes weer terug naar de plaats waar we de dag tevoren waren opgestapt. Met de bus zijn we nog even langs de Zeedijk in Nickerie gereden (ook een aparte ervaring, je waant je even aan de Nederlandse kust, met als verschil dat hier net voor de dijk palmbomen staan), we hebben nog even gezwommen in een zwembad bij een hotel en tenslotte zijn we weer teruggereden naar Paramaribo, waar we rond 18:30u na een geslaagd weekend weer thuis werden afgezet!

Wat betreft de stage, dat is nog steeds erg naar mijn zin! We maken volgens mij wel de langste dagen van alle co-assistenten hier (die in andere ziekenhuizen stage lopen) maar de tijd vliegt op zo'n dag meestal wel om. Maandag wel wat heftigs meegemaakt op de afdeling; een meisje van 2 jaar overleden, dat was geen prettige aanblik... Maargoed helaas horen die dingen er soms ook bij. En gelukkig maak je ook veel leuke dingen mee op zo'n afdeling.

En voor de mede-Grey's-Anatomy-fans: een van de chirurgen in ons ziekenhuis hier heet...Dr. Burke! Haha echt grappig, ik heb hem wel al aan de telefoon gehad om te overleggen over een patient, maar heb hem nog niet kunnen aanschouwen dus weet niet of hij op Dr. Burke uit de serie lijkt :)

Deze week ben ik begonnen met een salsacursus die 4 weken gaat duren (2x per week 2 uur), erg leuk, we krijgen les op een overdekte steiger bij de rivier!

Voor degenen die mij gemaild hebben, het lukt me nu helaas even niet om te antwoorden, moet er weer vandoor want we gaan zo eten met een groep (overigens zijn de mensen waar ik mee omga bijna allemaal nederlandse co-assistenten), maar ik heb jullie mailtjes wel gelezen, erg leuk, en ik beantwoord ze de volgende keer!

Dit weekend staat er weer een uitstapje op het programma, ik hou jullie weer op de hoogte!

Liefs Suzanne